De PlayStation Store en Nintendo Eshop worden geconfronteerd met een instroom van games van lage kwaliteit, vaak omschreven als "slop", bezorgt zich zorgen voor gebruikers. Deze games, vaak simulatietitels, maken gebruik van generatieve AI voor misleidend marketingmateriaal en vertonen vaak opvallende gelijkenis met populaire titels, soms zelfs het kopiëren van namen en thema's. Deze kwestie, aanvankelijk vaker voor de eShop, heeft zich onlangs verspreid naar de PlayStation -winkel, met name invloed op de sectie "Games to Wishlist".
het probleem is niet alleen de aanwezigheid van slechte spellen; Het is het enorme volume van bijna identieke, lage titels die de platforms overweldigen. Deze games hebben vaak slechte controles, technische problemen en beperkte gameplay, die niet overeenkomen met de beloften die op hun winkelpagina's worden gedaan. Een klein aantal bedrijven lijkt verantwoordelijk voor deze toename, waardoor ze moeilijk te identificeren en verantwoordelijk te houden vanwege een gebrek aan direct beschikbare informatie en frequente naamswijzigingen.
Gebruikers eisen verbeterde winkelregelgeving, met name gezien de reeds onder meer bestanden van de Nintendo Eshop. Om de situatie te begrijpen, werd een onderzoek uitgevoerd naar het game -releaseproces op verschillende platforms (Steam, Xbox, PlayStation en Nintendo Switch).
Het certificeringsproces
Interviews met acht spelontwikkeling en publicatieprofessionals (allemaal aanvragende anonimiteit) onthulden inzichten in het releaseproces van de game. Over het algemeen moeten ontwikkelaars eerst toegang krijgen tot platformspecifieke ontwikkelingsportals en, voor consoles, Devkits. Dit wordt gevolgd door het indienen van gamegegevens en het ondergaan van certificering ("cert"), waarbij het platform de naleving van technische vereisten, juridische normen en ESRB -beoordelingen verifieert. Leeftijdsbeoordelingen worden strikt gehandhaafd, met discrepanties die leiden tot significante vertragingen of afwijzingen.
Het certificeringsproces wordt vaak verkeerd begrepen; Het is geen kwaliteitsborgingscontrole, maar eerder een verificatie van technische naleving. Ontwikkelaars zijn verantwoordelijk voor QA voor het indienen van QA. Feedback van platformhouders over verzendingsfouten is vaak beperkt, met name van Nintendo, bekend om frequente afwijzingen met minimale verklaring.
Bewaarpagina Review
Hoewel platformhouders een nauwkeurige game -representatie in screenshots vereisen, varieert de handhaving. Beoordelingen richten zich voornamelijk op het waarborgen van consistentie (bijv. Correcte controllerknoppen) en taal, met minder nadruk op het nauwkeurig reflecteren van gameplay. Eén anekdote benadrukte een spel dat opnieuw indiening moet worden aangeboden omdat pc -screenshots die werden gebruikt in plaats van schakelbeelden. Nintendo en Xbox Review Store Page Wijzigingen vóór de start, terwijl PlayStation een enkele controle uitvoert in de buurt van de lancering, en Valve alleen beoordelingen in eerste instantie, waardoor latere wijzigingen zonder verdere beoordeling mogelijk zijn.
Hoewel er enige toewijding bestaat bij het verifiëren van winkelinformatie, zijn de normen losjes gedefinieerd, waardoor misleidende inhoud doorgaat. De gevolgen voor onnauwkeurige representaties zijn meestal beperkt tot het verwijderen van de aanstootgevende inhoud, waarbij verwijdering van de ontwikkelaars ernstigere gevolgen is. Cruciaal is dat geen van de console -winkelpuien specifieke regels heeft met betrekking tot generatief AI -gebruik in games of marketingmateriaal, hoewel Steam om openbaarmaking vraagt.
Waarom de discrepantie?
Het verschil in "slop" over platforms komt voort uit verschillen in het goedkeuringsproces. Microsoft Vets Games afzonderlijk, terwijl Nintendo, Sony en Valve VET -ontwikkelaars. Hierdoor kunnen ontwikkelaars op Nintendo en PlayStation worden goedgekeurd om gemakkelijk meerdere games te publiceren, wat bijdraagt aan de instroom van titels van lage kwaliteit. Xbox's game-by-game controleproces maakt het minder vatbaar. Het systeem van Nintendo is bijzonder kwetsbaar voor exploitatie, waarbij ontwikkelaars tactieken gebruiken, zoals herhaaldelijk vrijgeven van bundels om de topplaatsing in "nieuwe releases" en "kortingen" te behouden. PlayStation's "Games to Wishlist" sorteren per releasedatum verergert het probleem en prioriteit geeft aan games met verre releasedata.
Stoom, ondanks dat het mogelijk de meest "slop" heeft, wordt niet geconfronteerd met dezelfde terugslag vanwege superieure ontdekkingsopties en een constant verfrissende nieuwe releases -sectie. Nintendo's benadering van het presenteren van alle nieuwe releases op een ongesorteerde manier draagt aanzienlijk bij aan het probleem. De webbrowserversie van de Nintendo Eshop is echter aanzienlijk minder beïnvloed.
Het pad vooruit
Oproep om strengere winkelregulering groeit, maar ontwikkelaars uiten hun bezorgdheid over het per ongeluk richten van kwaliteitsspellen. Pogingen uit het verleden om te filteren, zoals "Better Eshop" van Nintendo Life, hebben het risico aangetoond om legitieme titels oneerlijk te bestraffen. Hoewel Sony in het verleden actie heeft ondernomen tegen soortgelijke kwesties, blijft de effectiviteit van agressieve platformregulering onzeker. De onderliggende uitdaging is de moeilijkheid om onderscheid te maken tussen echt slechte spellen, activa-flips en door AI gegenereerde inhoud, een taak die uiteindelijk op individuen valt in plaats van op een bedrijf. De platformhouders proberen een evenwicht te vinden in een evenwicht tussen minder dan stellaire games tijdens het bestrijden van cynische geldgrepen.
